تأثیر نانونقره بر آلودگی باکتریایی و شاخص‌های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بادام GN15 کشت بافتی

نانوتکنولوژی توانسته راهگشای روش­های نوینی در علوم گیاهی و تحقیقات کشاورزی باشد. این تحقیق به­منظور بررسی اثرات نانونقره در 4 غلظت (صفر (شاهد)، 100، 150 و 200 میلی­گرم بر لیتر) و 8 تکرار، در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی، بر درصد زنده­مانی، آلودگی­ باکتریایی و شاخص­های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی ریزنمونه­های بادام GN15، در دانشگاه ارومیه، اجرا شد. جوانه انتهایی بادام رشدیافته در محیط کشت MS حاوی 3 درصد ساکاروز و 8/0 درصد آگار، در محیط مشابه، حاوی غلظت­های مختلف نانونقره و 1 میلی­گرم بر لیتر BAP، واکشت و در اتاقک رشد قرار داده شدند. با افزایش غلظت نانونقره، درصد زنده­مانی ریزنمونه­ها افزایش و آلودگی باکتریایی و قارچی کاهش یافتند. نانونقره در غلظت­های صفر تا 100 میلی­گرم بر لیتر، باعث افزایش طول ریشه، تعداد برگ، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کارتنوئید و کربوهیدرات­های محلول برگ و در غلظت­های بالاتر، موجب کاهش این فاکتورها شد. افزایش غلظت نانونقره باعث کاهش طول ساقه و تعداد ساقه شد، اما روی تعداد ریشه تأثیر معنی­داری نداشت. با وجود تأثیر افزایش غلظت نانونقره در کاهش آلودگی باکتریایی، تا سطح 200 میلی­گرم بر لیتر، حتی تا کمتر از 10 درصد، بهترین سطح، درجهت بهبود ویژگی­های رویشی و بیوشیمیایی ریزنمونه­های GN15، تیمار 100 میلی­گرم بر لیتر بود.